Σπουδαιότητα: Ο θεατρολόγος πρέπει να έχει επαρκή καλλιτεχνική παιδεία, θεωρητική υποδομή και κατάρτιση στην ιστορία του θεάτρου, χρειάζεται να είναι δημιουργικός, ευρηματικός, να έχει κριτική σκέψη, καλή αντίληψη και πλούσιο ταλέντο. Θα πρέπει να διαθέτει γλωσσική ικανότητα, ευρύτητα γνώσεων, ικανότητα παραγωγής ιδεών και πρωτοτυπία σκέψης. Επίσης, θα πρέπει να είναι δεκτικός σε νέα ερεθίσματα, να μπορεί να συγκρατεί πληροφορίες και να διαθέτει αυτοσυγκέντρωση.
Καθήκοντα: Ο θεατρολόγος γενικά, διερευνά και αναλύει τη δομή και την ιστορία του θεάτρου. Με την ιδιότητα του κριτικού θεάτρου, παρακολουθεί θεατρικές παραστάσεις, διαβάζει θεατρικά έργα, σχηματίζει κριτική άποψη αναλύοντας τα βασικά στοιχεία των θεατρικών έργων και παραστάσεων, όπως το θέμα, τη σκηνοθεσία, την υποκριτική και την έκφραση, τη μουσική, τα σκηνικά, τις χορογραφίες, εκθέτει την κριτική του, είτε γραπτά σε διάφορα περιοδικά και εφημερίδες, είτε προφορικά σε σχετικές ραδιοφωνικές και τηλεοπτικές εκπομπές. Με την ιδιότητα του συγγραφέα θεατρικών έργων, αντλεί θέματα από ιστορικές ή και μυθιστορηματικές πηγές καθώς και από τη δική του φαντασία και γράφει θεατρικά έργα για έκδοση ή για παραστάσεις. Προκειμένου να μετατρέψει το θέμα του σε γραπτό έργο, δημιουργεί και αναπτύσσει ορισμένα βασικά στοιχεία όπως πλοκή, χαρακτήρες, ψυχολογική ανάλυση, ιστορικό περιβάλλον, δράση και διαλόγους. Εάν του ζητηθεί, ο θεατρολόγος μπορεί να συνεργαστεί με τους συντελεστές μιας θεατρικής παράστασης κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας της (υπεύθυνος δραματολογίου, επιμέλεια προγράμματος, θεωρητική στήριξη του θιάσου, γλωσσική-δραματουργική επεξεργασία του κειμένου-έργου σύμφωνα με τις ανάγκες του εκάστοτε θιάσου). Με την ιδιότητα του ερευνητή, εκπονεί συγκριτικές μελέτες, πρωτότυπες έρευνες, καταγράφει τη θεατρική δραστηριότητα μιας εποχής, ταξινομεί, αναλύει, κωδικοποιεί το θεατρικό υλικό κ.λπ).