Σπουδαιότητα: Ο μεταφραστής πρέπει να διακρίνεται από επιμονή και υπομονή. Επίσης, να έχει πνευματική οξύτητα, επινοητικότητα, να είναι ετοιμόλογος και να διαθέτει ικανότητα στην έρευνα πηγών καθώς την δυνατότητα να ανατρέξει σε λεξικά και άλλα εργαλεία αναφοράς για να βελτιώσει την τελική εικόνα της μετάφρασης. Οφείλει να έχει ιδιαίτερες γλωσσικές ικανότητες καθώς και ευρύ πεδίο γνώσεων σε διάφορους θεματικούς τομείς. Ακόμα, χρειάζεται να είναι ιδιαίτερα προσεκτικός όσον αφορά την απόδοση της λεπτομέρειας και να επιτυγχάνει απόλυτη συγκέντρωση και διαύγεια πνεύματος κατά την ώρα της εργασίας.
Η αντικειμενικότητα σε συνδυασμό με τη συνέπεια και την ευσυνειδησία, είναι γνωρίσματα που ένας μεταφραστής πρέπει να διαθέτει για να μην επηρεάζεται η εργασία από τις πεποιθήσεις του. Πρέπει ακόμα να έχει ικανότητα αντοχής στην πίεση που προκαλούν οι προθεσμίες και ο φόρτος εργασίας χωρίς να επηρεάζεται το αποτέλεσμα της εργασίας του.
Καθήκοντα: Ο μεταφραστής μεταφέρει και αποδίδει κείμενα από τη μία γλώσσα (συνήθως τη μητρική) σε μια ξένη γλώσσα, ή το αντίστροφο. Ανάλογα με τον τομέα ειδίκευσής του (πχ, οικονομία, ιατρική, λογοτεχνία) χρησιμοποιεί λεξικά με την αντίστοιχη ορολογία για την καλύτερη δυνατή απόδοση των όρων.
Ειδικότερα, ο μεταφραστής μελετά το κείμενο που καλείται να αποδώσει σε μια άλλη γλώσσα, για να συλλάβει το ύφος και τις ιδιαιτερότητές του. Μεταφράζει το κείμενο, επιλέγοντας την απόδοση εκείνη που αντανακλά καλύτερα το πνεύμα και νόημα του πρωτότυπου κειμένου. Τέλος, αφού ολοκληρώσει τη μετάφραση, αντιπαραβάλει το πρωτότυπο με το κείμενο της μετάφρασης, ελέγχει δηλαδή αν έχουν αποδοθεί σωστά τα κείμενα. Απαραίτητα για έναν μεταφραστή είναι τα γενικά και εξειδικευμένα σε διάφορους θεματικούς τομείς λεξικά, σε έντυπη και ηλεκτρονική μορφή, καθώς και ειδικά προγράμματα λογισμικού που έχουν αναπτυχθεί για το σκοπό αυτό. Ο μεταφραστής με τη δουλειά του φέρνει σε επαφή ανθρώπους και πολιτισμούς που μιλούν διαφορετικές γλώσσες. Για το λόγο αυτό είναι μεγάλη και η ευθύνη του για την ακριβή μεταφορά των λεγομένων / κειμένων, ώστε να αποδίδεται και στις δύο γλώσσες το ίδιο νόημα.